Who We Are

We are only someone whose inspiration has been lit up by the love we have to our hometown. Gratefully, we are always keen to see it and its people moving to the better. We are only a small and very new team, formed by university teachers and students who teach and learn not only how to analyse, culculate, and apply the artificial knowledge on papers, but also how to give more and take less to others and put it in our real life experiences. We are committedly working on teaching project after school with strong passion and intention to contribute valuable things back to our communities and fellow children after we seem to have got more opportunities. There we teach the kids and learn from them and their communities at the same time. Our mission is not big in size,as we are not those who lead our country to overcome the economical crisis, but it can fulfill our hope and make our hearts becomed immensely bulged with joy and delight. Even if our strong intention, effort, and deeds cannot be measured by monetary outcomes, we are always awarded by those perfectly pure and happy smiles of small pupils.

Tuesday, August 3, 2010

พัฒนาตนเอง

ผู้พร้อมพัฒนาตนเอง

วันนี้วันอังคารที่ 3 สิงหาคม 2553 ได้ฤกษ์เปิดช่องให้สำหรับผู้พร้อมจะพัฒนาตนเองด้วยตนเอง โดยมีครูและพี่เลี้ยงวิทยาทานทั้งหลาย มาช่วยให้ความเห็นและคำแนะนำเพื่อการเรียนรู้ร่วมกันไปพร้อมๆกัน โดยครูจะแนะนำและมอบหมายงานผ่านหน้านี้ และทุกคนก็สามารถลองทำลองตอบแบบฝึกหัดต่างๆมาโดยการ โพสท์คำตอบมาตรง Comment ท้ายหน้านี้ วันนี้ถือว่าลองก็ได้นะ ขอถามก่อนว่า ทำไมการพึ่งตนเอง การพัฒนาตนเองถึงเป็นแนวทางที่ควรส่งเสริม?  ลองตอบมาก่อนนะ แล้วจะได้แนะนำหนังสือ หรือบทเรียนทีหลัง  พี่ๆ เพื่อนๆที่ต้องการออกความเห็นหรือมาร่วมช่วยเหลือกันและกันก็มาตรงนี้ได้ ทุกคนครับ

ครู (อ.เมธี)

ปล. เพิ่มเติม ...วันนี้พุธที่ 4 ครับ ที่เพิ่มอีกนิดคือ ได้ขยายผลไว้คอยคนที่พร้อมจะร่วมพิสูจน์การพัฒนาตนเอง ครูได้ทาบทามบรรดาพี่เลี้ยง เพื่อนๆพี่ๆที่จะมาเรียนรู้ มาช่วยกันตรงนี้ ที่ตกลงแล้วก็มีพี่เก่ง พี่กอล์ฟ และพี่เอ็กซ์ อนาคตคุณหมอ  สามคนนี้มีภาพอยู่ข้างบนแล้ว ส่วนใครเป็นใครก็ค่อยรับทราบทีหลัง พี่ๆอีก 6 คนที่เหลือในภาพที่ครูยังไม่ได้ย้ำก็คงพร้อม นอกนั้นเมื่อเช้าครูก็ยังได้คุยกับท่านอาจารย์ที่ราชธานี ซึ่งรู้จักกัน คนหนึ่งคืออาจารย์นิรันดร์ซึ่งใช้ภาษาอังกฤษได้เท่าเทียมกับเจ้าของภาษาเพราะอยู่อังกฤษตั้งแต่สามขวบ ท่านก็ยินดีมาช่วยเป็นพี่เลี้ยงวิทยาทานจะเข้ามาแจม มาให้ความเห็นเมื่อมีเวลา ตอนนี้เราก็รอแต่ผู้เรียนผู้ที่สัญญากับครูว่าจะพัฒนาตนเอง ละนะ เอางานแรกง่ายๆก่อนไหมลองเขียนภาษาอังกฤษ ทักทายขอบคุณ บรรดาพี่เลี้ยงกันก่อน สักบรรทัดสองบรรทัด ที่ไม่ได้จริงๆอาจปนไทยมา   หนุ่มโบว์กับ กุหลาบเพชร ลองเลยนะครับ....Pi Ong Pi A Jaak New Zea Land Duay Maa Tuk Taiy Kun Noi...เด้อ

15 comments:

  1. การพัฒนาตนนเองเป็นสิ่งที่ดีครับ ทุกคนกก็คงอยากที่จะพัฒันาตนเองกันทั้งนั้นไช่ไหมล่ะครับ
    โบว์

    ReplyDelete
  2. ใช่ครับคุณโบว์ แต่มันมีประเด็นตรงที่ว่า มีความอยากมากน้อยแค่ไหน อยากพอที่จะลงมือปฏิบัติหรือไม่ และเมื่อลงมือแล้วมีความมานะพยายาม มีความอดทนพอที่จะรอผลที่อาจจะต้องใช้เวลาหรือเปล่า หลายคน มีแค่ความอยาก หรือมีแค่ความคิดหรือคำพูด แน่นอนครับคนที่จะพัฒนาตนเองได้คือคนที่เอาจริงเอาจังเท่านั้น และแน่นอนอย่างยิ่งที่ว่าหากเราต้องการพัฒนาตนเองแล้ว ทุกอย่างต้องเป็นไปได้ เพราะเราจะแก้ไขจะพยายามไปจนกว่ามันจะดีเอง ตรงข้าม ถ้าเจ้าตัวไม่ลงมือ คอยแต่หวังให้คนอื่นช่วย เมื่อไรจะโตได้ด้วยตนเอง
    ????????

    ReplyDelete
  3. ค่ะอาจารย์
    เวลาที่หนูเรียนไม่ได้ หรือสอบได้คะแนนไม่ดี หนูจะรู้สึกแย่มาก และหนูจะซึมไปเลยค่ะ แถมมีปัยหาสุขภาพจิตด้วยค่ะ

    กุหลาบเพชร

    ReplyDelete
  4. Diamond Rose

    การที่หนูรู้สึกไม่ดี จนเหมือนจะสุขภาพจิตเสียเวลาทำคะแนนไม่ได้ดี แสดงว่าหนูมีความตั้งใจดี มีความมุ่งมั่น รู้และเห็นความสำคัญในหน้าที่ของการเป็นนักเรียนนักศึกษา หนูจงภูมิใจในตนเอง เพราะหนูรู้จักคิด รู้หน้าที่ดีกว่าหลายๆคน ที่ไม่เคยใส่ใจในผลการเรียน ไม่สนใจว่าจะรู้เรื่องไม่รู้เรื่อง (สนอยู่แค่อยากได้ชื่อว่าผ่าน อยากได้แผ่นกระดาษไปอ้างว่ามีระดับมีความรู้)แถมไม่เคยคิดจะแก้ไขหรือพัฒนาตนเอง
    อย่างไรก็ตามการคิดหรือการกระทำใดๆก็ตามที่ทำให้เรารู้สึกไม่ดีก็เป็นสิ่งที่เราต้องเรียนรู้ที่จะเปลี่ยนหรือแก้ไข ถึงแม้มันจะดีและเหมาะสมที่ควรสนใจในการทำคะแนนให้ดี แต่มันก็ไม่ถูกต้องที่เราจะเสียใจคิดมากเวลาทำคะแนนไม่ดี เราต้องฝึกคิดในด้านบวก ฝึกเรียนรู้จากข้อผิดพลาด ถึงแม้เราจะทำข้อสอบไม่ได้ดีนัก ถ้าเราได้ทำเต็มที่แล้ว เราก็จงดีใจที่เราได้ทำเต็มที่ แม้จะพลาดก็พยายามหาข้อผิดพลาดแล้วก็เตรียมตัวใหม่ให้ดี อยู่กับความจริงที่ว่า ไม่มีใครรู้อะไรไปเสียทุกอย่าง และการที่เราตอบคำถามบางคำถามไม่ได้ก็ไม่ได้หมายความว่าเราตอบอะไรใดๆไม่ได้เลย อีกอย่างไม่มีอะไรแน่นอน วันนี้เราไม่ได้ วันหน้าเราก็อาจตอบได้ก็ได้ มีประโยชน์อะไรกับการฝังตนอยู่กับความผิดพลาดสู้จัดการกับปัจจุบันแเตรียมตัวกับสิ่งที่ใกล้จะมาถึงมิดีกว่ารึ ...ถ้าเราคิดไปแล้วปวดหัว สุขภาพจิตเสีย เราก็ต้องหยุดคิดหรือเปลี่ยนวิธีคิด ก็ลองใช้วิธีนี้ดู...คิดอย่างไร หรือผลเป็นอย่างไรก็บอกเล่ากลับมา ละกันครับผม!
    เครงอู

    ReplyDelete
  5. มีคำถามใดอยากถาม บอกกล่าวได้ครับ
    ผมตอบได้จะช่วยตอบ
    แต่ถ้าตอบไม่ได้จะพยายามถามผู้ที่รู้มากกว่าให้ครับ

    ReplyDelete
  6. โบว์
    หายไปไหนเอ่ย...หรือยังหาที่Post ไม่เจอ..ก็ขอฝากงานต่อก็แล้วกัน ๙วยเขียนเล่าถึงตัวอำเภอ บ้านของโบว์ซิว่ามีอะไรน่าสนใจ ทำไมคนจึงควรไปที่นั่น
    ครู

    ReplyDelete
  7. ทางสะดวกสะบายดีไปมาง่าย แต่กว่าจะออกจากบ้านก็ไม่ง่ายเลย แถมยังมาหลงทางกลับบ้าน ในมออุบลอีก อยากกลับจังมีอะไรดีๆรออยู่เช่น แม่ หลวงพี่ที่วัด ธรรมชาติ การดำรงชีวิตที่เรียบง่าย ไม่วุ่นวายเหมือนที่นี้ สถานที่เข้าไปแล้วที่วัดป่าสาขาบ้านผมทำให้ผมเข้าไปแล้วลืมทุกข์ที่แบกมาเต็มหลังหายไปชั่วขณะหนึ่งได้เลย ท้องทุ่งเนินสลับราบเรียบยังเป็นเอกลักษณ์ของบ้านผมอยู่

    ReplyDelete
  8. พี่เก่งและพี่ๆที่พร้อมจะช่วย (ทั้งน้องๆเอกอังกฤษที่มีน้ำใจ)
    Im'bo had happy atlernining gropspesipic.
    thangyou p geng และ other พี่ๆ ที่ will help I am. ไง ก็ช่วยแนะนำได้เลยนะครับ ผมก็ลองถูกลองผิดมาให้พี่ๆ เพื่อนๆ ช่วยแกะภาษาอังกฤษผม ตรงไหนไม่ถูกหลัก ก็ Help ด้วยครับผม วันนี้ เอาเท่านี้ก่อน Welcome ครับ

    Boe

    ReplyDelete
  9. โบว์

    ครูยังไม่ขอตอบส่วนภาษาอังกฤษ นะ เพราะพี่ๆเขาคงเข้ามาช่วยตามสัญญา เหมือนกับที่โบว์รักษาสัญญาว่าจะพยายาม และจะเข้ามาตรงนี้โบว์ก็เข้ามา แต่ยังมีหนู กุหลาบเพชร ที่ยังไม่ได้มีจังหวะแวะเข้ามา ไงครูคอยอยู่นะครับ
    สำหรับบ้านเราทางสะดวกไปมาสบาย มีธรรมชาติ มีความสงบความดีงามคอยอยู่ น่าสนใจดี และครูก็ดีใจเสมอที่ได้พบและรู้จักว่ามีศิษย์หรือใครอื่นที่เห็นค่าในความดี ในความสงบ ก็อย่างที่เราว่าชีวิตในเมืองมันวุ่นวายสับสนพอควร แต่ถ้าเราเข้าถึงธรรมชาติอย่างแท้จริง ก็อย่างที่หลวงปู่ชาท่านว่าไว้ "มันก็เป็นของมันอย่างนี้แหละ" เราไม่ไปแบกไปหามมัน มันก็ไม่หนัก ที่แบกไว้ก็วางลงซะ เอาใจใส่กับงานปัจจุบัน ที่แบกที่หามนะเมื่อไรที่ว่างจะจัดการกับมันค่อยยกขึ้นมา จะได้ไม่หลงทางที่มออุบลไงครับ
    ครูเมธี

    ReplyDelete
  10. คำถาม: เอาอย่างนี้ดีไหม?

    ผมคิดว่า ถ้าน้องอยากฝึกภาษาอักกฤษกันจริง ๆ จัง ๆ การใช้บล็อกตอบคำถามคงไม่ทันใจนัก
    และจะดีกว่าหรือไม่หากจะใช้โปรแกรม MSN (hotmail)ในการเรียนการสอนแบบเป็นกันเอง
    ปรกติผมใช้โปรแกรมนี้สนทนากับเพื่อน ๆ และน้อง ๆ ในชมรมเป็นภาษาอังกฤษ มีภาษาไทยบ้างในการอธิบายสิ่งที่น้องไม่เข้าใจภาษาอังกฤษบางตัว และหากน้องโบว์อยากฝึกการใช้ภาษาอังกฤษ จริง ๆ และอยากได้คำแนะนำแบบทันทีทันใจ การสนทนาจะใช้ภาษาง่าย ๆ ก่อนก็ได้ แล้วค่อย ๆ ขยับความยากตามแต่ความพร้อมของใคร
    1 น้องจะได้ฝึกไวยกรณ์
    2 น้องจะได้ฝึกการตอบคำถามประเภทต่าง ๆ What, when, where, why, how และอื่น ๆ
    3 น้องจะได้คำตอบทันทีหากน้องมีคำถามหรืออยากได้คำแนะนำเกียวกับคำศัพท์หรือไวยกรณ์บางตัว
    4 น้องจะได้ฝึกการสะกดคำไปในเวลาเดียวกัน
    5 เวลาในการเรียนการสอนก็แล้วแต่ใครสะดวก ถ้าออนใลน์เจอกันก็คุยกัน หรือ จะนัดเวลาเป็นจริงเป็นจังก็แล้วแต่

    หากน้องตั้งใจจริง พี่ก็ตั้งใจจริงเช่นกัน

    ให้คำตอบพี่มาแล้วกันครับ ว่า น่าจะเป็นไปได้หรือไม่สำหรับน้อง โบว์หรือน้องคนอื่น ๆ

    ReplyDelete
  11. ครับ พี่ๆทุกคน ผมจะเห็นพี่ที่ตอนเวลาไหนบ้างครับ บางครังก็มีงาน อาจที่เวลาไม่ตรงกัน ผมจะได้กะ เวลาจะถามได้ถูกครับ

    โบว์

    ReplyDelete
  12. ทุกวันตอนเย็น แต่เวลาที่น่าจะนิ่งที่สุดคงอยู่ประมาณ สามทุ่มเป็นต้นไป
    หรือถ้าเป็นตอนกลางวัน จันทร์ถึงศุกร์ จะเป็น เวลาบ่ายโมงเป็นต้นไป
    ลองดูครับ
    add พี่ที่ zing_man_u1999@hotmail.com

    ReplyDelete
  13. โบว์และทุกคนที่ต้องการพัฒนาตัวเอง

    พี่เก่งและพี่ๆคนอื่นเขาพร้อมที่จะช่วยเรา เราก็อย่าท้อก่อนล่ะ พี่เขาบอกประมาณสามทุ่ม ก็สามทุ่ม ส่วนใหญ่ที่ครูทราบก็นอนดึกกันอยู่แล้ว ลงอChat ที่มันจะ useful สำหรับตัวเราบ้าง You can mix Thai and English ก็ได้ ไม่ต้องเขินพี่ๆเขา Because พวกเขา Know already ว่า พวกเรากำลังเรียนรู้ เขียนผิดเขียนถูก ไม่มีอะไรน่าอาย
    ที่น่าอายและน่ารังเกียจกว่าคือคนที่ไม่ยอมลงมือแก้ปัญหา และเพิ่มศักยภาพของตัวเอง มัวแต่นั่งบ่น นั่งท้อไปวันๆ จะเอาอะไรก็ไม่แน่สักอย่าง ไม่อดทน พวกนี้ ประดานี้ต้องแก้ไขครับผม...คนที่มีความมานะ มีความพยายาม ไม่มีวันที่จะล้มเหลว เพราะเขายังสู้และพยายามต่อเสมอ!

    ครู

    ReplyDelete
  14. กำลังใจสำคัญจริงๆ สำหรับคนที่ไม่มีแรงจะสู้กับสิ่งแวดล้อมที่เป็นพิษ
    โบว์

    ReplyDelete
  15. สู้ๆ เหนื่อยก็พัก แต่อย่ายอมแพ้ ไม่ท้อถอยครับ

    โบว์

    ReplyDelete